شتفت

لغت نامه دهخدا

شتفت. [ ش ِ ت َ / ت ِ ] ( اِ ) بلندی و علو. ( برهان ) ( آنندراج ). ارتفاع. ( ناظم الاطباء ). || سقف خانه.( برهان ) ( ناظم الاطباء ). || دسته نی و مغاکی که برای صید شیر سازند. ( مهذب الاسماء ). || پوشش هر چیز بطور کلی. ( از برهان ) ( از ناظم الاطباء ). || پوشش عمارت و خانه و امثال آن. ( برهان ) ( از ناظم الاطباء ). || سامان و اسباب خانه. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس