شتع

لغت نامه دهخدا

شتع. [ ش َ ت َ ] ( ع مص ) جزع کردن از بیماری یا از گرسنگی. ( از اقرب الموارد ). ناشکیبایی کردن از بیماری یا از گرسنگی. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس