شترکین

لغت نامه دهخدا

شترکین. [ ش ُ ت ُ ] ( ص مرکب ) اشترکین. شترکینه. پرکینه. کینه توز. که چون شتر کینه دارد. رجوع به اشترکین شود.

( صفت ) پر از کینه اشترکین .

کینه توز، کینه دار، کینه جو مانند شتر.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید