شتربوزنای. [ ش َ ت َ ] ( اِخ ) ( به معنی ستاره مجد ) والی فارسی که در شام بود. ( قاموس کتاب مقدس ). حاکم ایران در فلسطین. کوروش درباره خانه خدا در اورشلیم فرمان داد که آن خانه بنا گردد... فرمانی صادر کرد بدین مضمون « : پس حال ای تتنای والی ماورای نهر، شتربوزنای و رفقای شما و اَفَرسکیانی که آن طرف نهر میباشید از آنجا دور شوید. ( تاریخ ایران باستان ج 2 ص 988 ).
