شتراء. [ ش َ ] ( ع ص ) مؤنث اَشتَر. ج ، شُتر. ( از اقرب الموارد ). زن برگشته پلک چشم. ( ناظم الاطباء ). || زنی که لب زیرین او کفته باشد. ( ناظم الاطباء ). رجوع به اَشتَر و شُتر شود. || ( اِخ ) ابن الشتراء؛ نام دزدی است. ( منتهی الارب ).
