شتر مست

شتر مست ؛ ناآرام و گشن خواه : همچون آن مرد باشد که از پیش شتر مست بگریخت و به ضرورت خویشتن در چاهی آویخت. ( کلیله و دمنه ) .
ملامت کشانند مستان یار
سبکتر برد اشتر مست بار.
سعدی ( بوستان ) .