شترمرغ ( نام علمی: Struthio ) یک
سرده از
پرندگان از راسته
شترمرغان است که اعضای آن شترمرغ هستند. این بخشی از فروردهٔ دیرین آروارگان، گروه متنوعی از پرندگان بی پرواز، همچنین به عنوان شناخته بی تیغه ها که شامل شترمرغ های استرالیی، شترمرغ های آمریکایی، و
کیوی ها است. دو گونه زنده شترمرغ وجود دارد:
شترمرغ معمولی و شترمرغ سومالی. [ ۲] آنها پرندگان بزرگ و بدون پرواز
آفریقا هستند که بزرگ ترین تخم ها را در میان همهٔ
جانوران زنده خشکی می گذارند. با قابلیت دویدن ۷۰ کیلومتر در ساعت ( ۴۳٫۵ مایل در ساعت ) ، آنها سریع ترین پرندگان روی زمین هستند. آنها در سراسر جهان پرورش داده می شوند، به خصوص برای پرهایشان، زیرا به عنوان تزیین و گردگیر پر استفاده می شوند. از پوست آنها برای محصولات چرمی نیز استفاده می شود. شترمرغ ها به دلیل سنگین وزن ترین پرندگان زنده قابل توجه هستند.
سردهٔ Struthio اولین بار توسط
کارل لینه در سال ۱۷۵۸ توصیف شد. این جنس توسط لینه و سایر آرایه شناسان اولیه برای شامل شترمرغ استرالیایی، شترمرغ آمریکایی و
شترمرغ شاخدار ( کاسوآری ) استفاده می شد تا اینکه هر کدام در جنس خود قرار گرفتند. [ ۱]
شترمرغ سومالی ( Struthio molybdophanes ) اخیراً توسط اکثر مقامات به عنوان گونه ای جداگانه شناخته شده است، در حالی که دیگران هنوز در حال بررسی شواهد هستند. [ ۳] [ ۴]
امروزه، شترمرغ ها فقط به صورت بومی در آفریقا یافت می شوند، جایی که در محدوده ای از زیستگاه های خشک و نیمه خشک بازمانند
ساوانا و ساحل، هم در شمال و هم در جنوب منطقه جنگلی استوایی وجود دارند. [ ۵] شترمرغ سومالی در
شاخ آفریقا یافت می شود که جدا از شترمرغ معمولی توسط مانع جغرافیایی
کافت شرق آفریقا تکامل یافته است. در برخی مناطق، زیرگونه ماسایی شترمرغ معمولی در کنار شترمرغ سومالیایی وجود دارد، اما به دلیل تفاوت های رفتاری و زیست محیطی، از آمیختگی آنها جلوگیری می شود. [ ۶]
شترمرغ های عربی در
آناتولی و
عربستان تا اواسط
قرن بیستم تا حد انقراض شکار شدند و در
اسرائیل تلاش ها برای معرفی شترمرغ های شمال آفریقا برای ایفای نقش اکولوژیکی خود با شکست مواجه شد. [ ۷] شترمرغ های معمولی
رمیده در استرالیا جمعیت های رمیده ایجاد کرده اند. [ ۸] [ ۹] [ ۱۰]
۹ گونه شناخته شده در این سرده وجود دارد که هفت گونه منقرض شده اند. در سال ۲۰۰۸، S. linxiaensis به جنس Orientornis منتقل شد . [ ۱۱] سه گونه دیگر، S. pannonicus , S. dmanisensis و S. transcaucasicus، در سال ۲۰۱۹ به سردهٔ Pachystruthio منتقل شدند. [ ۱۲] چندین شکل فسیلی اضافی، ichnotaxa هستند ( یعنی بر اساس
فسیل های شاخص موجودات مانند ردپاها و نه بدن آن طبقه بندی می شوند ) و ارتباط آن ها با آن هایی که از استخوان های متمایز توصیف شده اند بحث برانگیز است و نیاز به تجدیدنظر در انتظار نمونه های خوب بیشتری دارد. [ ۱۳]
