شتر دیدی ندیدی

رسید و سوال را نیز از او کرد. پسرک بعد از اندکی مکث گفت آیا شتر شما یک چشش کور بود ؟ پیرمرد گفت آری . گفت آیا یک طرف بار شما شیرین و طرف دیگر ترش بود ؟ پیرمرد جواب داد خودشه ، شتر منه . پسرک گفت خب. پیرمرد بعد از مدتی گفت: پس چه شد ؟ شتر مرا بده . پسرک گفت دسته من نیست. پیرمرد گفت: شوخی را کنار گذاشته و شتر مرا بده . پسرک گفت من چه میدانم کجاست و دست بنده هم نیست . نزاع بالا گرفت تا حد در گیری، سپس پیرمرد پیش قاضی شهر رفت و ماجرا را شرح داد. قاضی پسر را فراخواند و گفت: این پیرمرد چه می گوید؟ شتر او را تحویلش بده. پسرک گفت: من چه بدانم کجاست و دست من نیز نیست. قاضی گفت: اگر دست تو نیست پس این همه نشانی را از کجا داری . پسرک گفت: دیدم علف های یک طرف جاده خورده شده فهمیدم یه چشش کوره. دیدم یک طرف جاده مگس و طرف دیگر پشه جمع شده فهمیدم یک طرف بار شیرین و طرف دیگر ترش است. از این رو حدس زدم که باید اینگونه باشد. قاضی بعد از کمی صبر پسرک را صدا کرد و گفت: تو پسر باهوشی هستی اما باعث دردسر خودت شدی . از این پس شتر دیدی ندیدی، ولش کن.