شتاب دهنده حلقوی

دانشنامه عمومی

شتاب دهندهٔ حلقوی یا سیکلوترون یکی از مهمترین ابزار آزمایشگاهی در زمینه فیزیک تجربی است و بزرگی یک کارخانه را دارد. شتاب دهنده حلقوی شتاب دهنده ای حلقه ای شکل برای ذرات باردار می باشد. علاوه بر انجام آزمایشهایی در زمینه فیزیک ذرات بنیادی از اشعه x تولید شده در شتابدهنده نیز می توان برای انجام آزمایشهای مختلف استفاده کرد .
ویژگی های اشعه سیکلوترون اولین بار توسط روس ها در سال ۱۹۴۴ و سپس توسط آمریکایی ها در سال ۱۹۴۵ محاسبه شد. اما این اشعه به طور تجربی در سال ۱۹۴۷ به وسیله ماشینی کوچک با تولید ۷۰ مگا الکترون ولت تولید شد.
با وجود کشف اشعه سیکلوترون در سال ۱۹۴۷ بیش از بیست سال طول کشید تا در روسیه ژاپن آمریکا فرانسه آلمان و انگلستان از آن به طور گسترده استفاده شود.
طیف حاصل از سیکلوترون طیفی پیوسته است که انرژی های بالا در محدوده طیفی از امواج میلی متری تا اشعه ایکس را شامل می شود. از سیکلوترون جهت تولید رادیوایزوتوپها یا مواد رادیواکتیو مصنوعی استفاده می شود.
از پرتو ایکس حاصل از سیکلوترون در فیزیک استفاده بسیار می شود از جمله در اپتیک از مقدار تغییرات حرارتی حاصل از برخورد این پرتو با سطح آینه ها می توان طبق پراش براگ به مقدار تغییرات انعکاس آینه ها در اثر تغییر ضخامت لایه های عناصر به کار رفته در آینه ها پی برد.
از دیگر کاربردهای سیکلوترون در طیف سنجی است. به عنوان مثال می توان طیف فلوئورسانس حاصل از سیکلوترون را در طیف سنجی بررسی کرد و به خواص فیزیکی اجسام گوناگون پی برد.
عکس شتاب دهنده حلقوی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس