( شتاب آوردن ) شتاب آوردن. [ ش ِ وَ دَ ] ( مص مرکب ) شتافتن. شتابیدن. به تعجیل رفتن. عجله کردن : چو آهو و خرگوش یابد عقاب نیارد به دراج و تیهو شتاب.اسدی.بباید رفت روزی چند از این پیش شتاب آوردن و بردن سر خویش.نظامی شه از مستی شتاب آورد بر شیربه یکتا پیرهن بی درع و شمشیر.نظامی.