شبیه خوانی

شبیه خوانی های زنانه که دربردارندة قضایا و حوادث و مسائلی است که جنبه های شادِ آن بسیار بر جنبه غمگینانه اش افزونی دارد، مانند شبیه خوانی «عروسی قریش» یا «عروسی رفتن فاطمه الزهرا» است.
ناصرالدین شاه که همیشه از هر چیزی وسیله ای برای تفریح درست میکرد تلاش فراوانی به خرج داد و شبیه خوانی را وسیله تجمل و جلال سلطنتش کرد.
شهر حر از توابع شهرستان شوش در حاشیه رودخانه دز از محل هایی است که شبیه خوانی در آن اجرا می شود. بعضی از سالخوردگان منطقه که می توان سخن آنان را موثق دانست چنین نقل می کنند که ابتدااین مراسم توسط شیخ فرحان و شیخ غافل و شیخ فارس ابن شیخ سالم ازقبیله آل کثیر تیره بیت کریم ( بیت چریم ) بوده است و شروع آن در اواسط قرن دوازدهم هجری قمری می باشد. شیخ غافل سال ( ۱۲۲۴هجری قمری مصادف با ۱۱۸۱ هجری خورشیدی ) به همراهی شخصی روحانی بنام شیخ حسین به قصد زیارت عتبات عالیات به عراق سفر کرده و به شهر حله رسیدند. به علتی که زمان این سفر مصادف با ماه محرم بود و مراسم عزاداری شبیه یا تعزیه گردانی را مشاهده نمود و شیخ غافل تمایل خود را به برپایی این عزاداری در منطقه خود را به شیخ حسین ابراز نمود و از وی خواست نسبت به یادگیری و یادداشت شعرهای آن اقدام کند. شیخ غافل آن را اجراکرد. در سال بعد شیخ غافل به همراهی شیخ حسین اقدام به برگزاری این مراسم در منطقه خود کردند. شبیه خوانی در شهرستان دهلران از توابع استان ایلام نیز یکی از شبیه خوانی های نمونه کشور می باشد که با همت حاج جمعه اسکندری از سال 1315تا کنون فعال بوده است