شبیطر
لغت نامه دهخدا
شبیطر. [ ش ُ ب َ طِ ] ( ع اِ ) ( الَ... ) حیوان پرنده ای است که آن را لقلق نیزمی خوانند و معروف است به «البلارح » و کنیه آن در نزد مردم عراق «ابوحذیج » است. پرنده ای است سفیدرنگ که دو طرف بال او سیاه است و دو پا و منقار سرخ دارد. خوراک او مار میباشد و گویند حیوانی است باهوش. و در حرمت و حلیت اکل آن در نزد شافعیه اختلاف است و اصح حرمت است. و رجوع به شمیطر شود. ( صبح الاعشی ج 2 ص 67 ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید