شبکوکا. [ ش َ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) شبکو. شبکوک. شبکوکه. به معنی شبکوک است که گدایی بالای منار باشد. ( برهان قاطع ) : به شاخ گلبنان آن شوریده بلبل چه شبکوکا زند تا صبح کوکا.غضایری رازی.و رجوع به شبکو و شبکوک شود.
