شبکو. [ ش َ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) شب کوک. شب کوکه. شب کوکا. گدایی را گویند که شبها بر پشته یا درختی که در میان محله واقع باشد برآید و به آواز بلند نام مردم محل رابرد و دعا کند تا به او صدقه دهند. ( فرهنگ نظام ).
