شبکه دوایر همپوشان، یک الگوی هندسی تکرار شونده از دایره هایی با شعاع برابر است که در فضای دو بعدی باهم همپوشانی دارند. معمولاً، طرح کلی بر اساس حلقه های محور مثلثی شکل ( با فرم ساده دو حلقه ای با نام vesica piscis ) و یا در شبکه مربعی شکل الگو از نقاط شکل می گیرد.
... [مشاهده متن کامل]
الگوهای هفت حلقه همپوشانی، در آثار باستانی تاریخی از قرن هفتم قبل از میلاد به بعد ظاهر می شوند. این طرح ها در دوره امپراتوری روم به یک ساختار زینتی غالب تبدیل می شوند و در هنرهای اسلامی قرون وسطایی؛ هم در هنر اسلامی ( تزیینات گره - هنر ایرانی ) و هم در هنر گوتیک ادامه دارند. به این الگوی همپوشانی در محافل عصر جدید نام «گل زندگی» داده شده است.
یکی از معروفترین نمادهای همپوشانی گل رز شش برگ است که از الگوی «هفت حلقه همپوشانی» گرفته شده است، همچنین استفاده مکرر از آن در هنرهای عامیانه آلپ در قرن ۱۷ و ۱۸ نیز به عنوان "خورشید آلپ" معروف است.
فرم شبکه مثلثی، با شعاع دایره برابر با جداسازی آنها، یک شبکه دوایر همپوشان هفتگانه نام دارد. این شامل ۶ حلقه است که در یک نقطه با هم تلاقی دارند و هفتمین دایره با محوریت مرکزی در آن قرار دارد.
دوایر همپوشانی با سازه های هندسی مشابه از زمان های بسیار قدیم در موارد مختلفی از هنرهای تزئینی به دفعات مورد استفاده قرار گرفته اند. این الگو طیف گسترده ای از استفاده در فرهنگ عامه، در مد، جواهرات، خالکوبی و محصولات تزئینی یافته است.
قدیمی ترین پیدایش شناخته شده از الگوی "حلقه های همپوشانی" مربوط به قرن هفتم یا ششم قبل از میلاد مسیح است که در آستانه کاخ پادشاه آشوربانی پال در خورس آباد ( در حال حاضر در لوور ) یافت می شود.
این طرح در سده های ابتدایی دوره مشترک گسترده تر می شود. یک نمونه اولیه، پنج الگوی ۱۹ دایره ای است که روی ستون های گرانیتی در معبد اوزیریس در آبیدوس، مصر و پنج ستون دیگر در ستون مقابل ساختمان بنا شده است. آنها به رنگ دریای قرمز کشیده شده اند و برخی از آنها بسیار ظریف و دشوار در تشخیص هستند. الگوها گرافیتی هستند و در زیور آلات بومی مصر یافت نمی شوند و عمدتاً مربوط به قرون اولیه مسیحی می باشند، گرچه منشأ قرون وسطایی یا حتی مدرن ( اوایل قرن بیستم ) آنها را با اطمینان نمی توان رد کرد، زیرا نقاشی ها در لیست های گسترده نقاشی های گرافیتی در معبد توسط مارگارت موری در سال ۱۹۰۴ ذکر نشده اند.
... [مشاهده متن کامل]
الگوهای هفت حلقه همپوشانی، در آثار باستانی تاریخی از قرن هفتم قبل از میلاد به بعد ظاهر می شوند. این طرح ها در دوره امپراتوری روم به یک ساختار زینتی غالب تبدیل می شوند و در هنرهای اسلامی قرون وسطایی؛ هم در هنر اسلامی ( تزیینات گره - هنر ایرانی ) و هم در هنر گوتیک ادامه دارند. به این الگوی همپوشانی در محافل عصر جدید نام «گل زندگی» داده شده است.
یکی از معروفترین نمادهای همپوشانی گل رز شش برگ است که از الگوی «هفت حلقه همپوشانی» گرفته شده است، همچنین استفاده مکرر از آن در هنرهای عامیانه آلپ در قرن ۱۷ و ۱۸ نیز به عنوان "خورشید آلپ" معروف است.
فرم شبکه مثلثی، با شعاع دایره برابر با جداسازی آنها، یک شبکه دوایر همپوشان هفتگانه نام دارد. این شامل ۶ حلقه است که در یک نقطه با هم تلاقی دارند و هفتمین دایره با محوریت مرکزی در آن قرار دارد.
دوایر همپوشانی با سازه های هندسی مشابه از زمان های بسیار قدیم در موارد مختلفی از هنرهای تزئینی به دفعات مورد استفاده قرار گرفته اند. این الگو طیف گسترده ای از استفاده در فرهنگ عامه، در مد، جواهرات، خالکوبی و محصولات تزئینی یافته است.
قدیمی ترین پیدایش شناخته شده از الگوی "حلقه های همپوشانی" مربوط به قرن هفتم یا ششم قبل از میلاد مسیح است که در آستانه کاخ پادشاه آشوربانی پال در خورس آباد ( در حال حاضر در لوور ) یافت می شود.
این طرح در سده های ابتدایی دوره مشترک گسترده تر می شود. یک نمونه اولیه، پنج الگوی ۱۹ دایره ای است که روی ستون های گرانیتی در معبد اوزیریس در آبیدوس، مصر و پنج ستون دیگر در ستون مقابل ساختمان بنا شده است. آنها به رنگ دریای قرمز کشیده شده اند و برخی از آنها بسیار ظریف و دشوار در تشخیص هستند. الگوها گرافیتی هستند و در زیور آلات بومی مصر یافت نمی شوند و عمدتاً مربوط به قرون اولیه مسیحی می باشند، گرچه منشأ قرون وسطایی یا حتی مدرن ( اوایل قرن بیستم ) آنها را با اطمینان نمی توان رد کرد، زیرا نقاشی ها در لیست های گسترده نقاشی های گرافیتی در معبد توسط مارگارت موری در سال ۱۹۰۴ ذکر نشده اند.
