شبکه بیوتکنولوژی کشاورزی اکو ( به انگلیسی: ECO - ABN ) ، نهاد زیست فناوری گیاهی سازمان همکاری های اقتصادی ( اکو ) است که در سال ۲۰۰۸ میلادی تأسیس شده است و مرکز آن در ایران ( شهر کرج ) است. وظیفهٔ این بنیاد فراهم سازی بستر لازم برای محققان کشورهای عضو برای تبادل دانش و تجربیات فنی و یافته های تحقیقاتی در زمینهٔ بیوتکنولوژی، انجام پروژه های تحقیقاتی مشترک برای رفع مشکلات منطقه ای و جذب و به کارگیری منابع مالی ملی و بین المللی در قالب پروژه های مشترک منطقه ای و بین المللی، کمک به ایجاد زیرساخت های لازم برای تحقیقات و توسعه بیوتکنولوژی کشاورزی و همکاری منطقه ای در گسترش آگاهی عمومی و سیاست گزاری مشترک زیرمجموعهٔ سازمان اکو است.
دبیرخانهٔ اکو نقش فعال در تأسیس و حمایت از این شبکه داشته است.
در دسامبر ۱۹۹۷ نخستین یادداشت تفاهم همکاری بین اکو و سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد ( FAO ) امضا شد و پس از آن و روابط دو سازمان به منظور شناسایی زمینه های همکاری طی پروژه های مختلف ادامه داشته است. از جمله این پروژه ها، پروژهٔ اصلاح بذر، فراهم کردن شرایط امنیت غذایی در منطقهٔ اکو به ارزش ۳۷۲۰۰۰ دلار و پروژهٔ تأمین شبکه بیوتکنولوژی کشاورزی بود.
راه اندازی شبکه بیوتکنولوژی کشاورزی برای مدت ها قبل در دستور کار وزرای کشورهای عضو اکو بود و بر اساس آن مقرر شده بود که پتانسیل ها و توانمندهای کشورهای عضو اکو مورد بررسی قرار گیرد، تا کشوری که توانمندی بیشتری دارد به عنوان مرکز این شبکه انتخاب شود و کشور ایران همانند ۹ کشور دیگر عضو اکو اعلام آمادگی کرد که با بررسی پتانسیل بیوتکنولوژی کشاورزی در کشورهای عضو توسط اکو، پتانسیل های موجود در پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران هم از بعد نیروی انسانی متخصص، هم از دیدگاه امکانات، توانمندی و تجهیزات و نیز از نظر دستاوردهایی که از زمان راه اندازی این مؤسسه در ایران به دست آمد، به عنوان توانمندترین مؤسسه تحقیقات بیوتکنولوژی کشاورزی در کشورهای عضو اکو مورد توجه قرار گیرد، طرح کاری ایجاد شبکه بیوتکنولوژی از سوی گروه کارشناسان اکو در تاریخ ۲۴–۲۲ آوریل سال ۲۰۰۶ در تهران پیشنهاد شد و نهایتاً در جلسه وزراء بر واگذاری این مسوولیت به مؤسسه تحقیقات بیوتکنولوژی کشاورزی ایران اتفاق نظر حاصل شد و تفاهم نامه بین اکو و مؤسسهٔ توسعه و تحقیقات کشاورزی جمهوری اسلامی ایران در خصوص تأسیس شبکهٔ بیوتکنولوژی کشاورزی اکو در ۲۰ ژانویهٔ سال ۲۰۰۸ در تهران به امضا رسید و شبکهٔ بیوتکنولوژی کشاورزی کشورهای عضو اکو با محوریت مؤسسهٔ تحقیقات بیوتکنولوژی کشاورزی ایران تشکیل شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدبیرخانهٔ اکو نقش فعال در تأسیس و حمایت از این شبکه داشته است.
در دسامبر ۱۹۹۷ نخستین یادداشت تفاهم همکاری بین اکو و سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد ( FAO ) امضا شد و پس از آن و روابط دو سازمان به منظور شناسایی زمینه های همکاری طی پروژه های مختلف ادامه داشته است. از جمله این پروژه ها، پروژهٔ اصلاح بذر، فراهم کردن شرایط امنیت غذایی در منطقهٔ اکو به ارزش ۳۷۲۰۰۰ دلار و پروژهٔ تأمین شبکه بیوتکنولوژی کشاورزی بود.
راه اندازی شبکه بیوتکنولوژی کشاورزی برای مدت ها قبل در دستور کار وزرای کشورهای عضو اکو بود و بر اساس آن مقرر شده بود که پتانسیل ها و توانمندهای کشورهای عضو اکو مورد بررسی قرار گیرد، تا کشوری که توانمندی بیشتری دارد به عنوان مرکز این شبکه انتخاب شود و کشور ایران همانند ۹ کشور دیگر عضو اکو اعلام آمادگی کرد که با بررسی پتانسیل بیوتکنولوژی کشاورزی در کشورهای عضو توسط اکو، پتانسیل های موجود در پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران هم از بعد نیروی انسانی متخصص، هم از دیدگاه امکانات، توانمندی و تجهیزات و نیز از نظر دستاوردهایی که از زمان راه اندازی این مؤسسه در ایران به دست آمد، به عنوان توانمندترین مؤسسه تحقیقات بیوتکنولوژی کشاورزی در کشورهای عضو اکو مورد توجه قرار گیرد، طرح کاری ایجاد شبکه بیوتکنولوژی از سوی گروه کارشناسان اکو در تاریخ ۲۴–۲۲ آوریل سال ۲۰۰۶ در تهران پیشنهاد شد و نهایتاً در جلسه وزراء بر واگذاری این مسوولیت به مؤسسه تحقیقات بیوتکنولوژی کشاورزی ایران اتفاق نظر حاصل شد و تفاهم نامه بین اکو و مؤسسهٔ توسعه و تحقیقات کشاورزی جمهوری اسلامی ایران در خصوص تأسیس شبکهٔ بیوتکنولوژی کشاورزی اکو در ۲۰ ژانویهٔ سال ۲۰۰۸ در تهران به امضا رسید و شبکهٔ بیوتکنولوژی کشاورزی کشورهای عضو اکو با محوریت مؤسسهٔ تحقیقات بیوتکنولوژی کشاورزی ایران تشکیل شد.
