شبکه برق

یک تورینِ برقی ( یا شبکهٔ الکتریکی ) یک شبکهٔ به هم پیوسته برای رساندن برق از تولیدکننده ها به مصرف کنندها است. هر تورین از سه قسمت اصلی تشکیل شده است:
• نیروگاه؛ که انرژی الکتریکی را از منابع انرژی آتش گیر ( مانند زغال سنگ، گاز طبیعی، زیست توده ) یا غیر آتش گیر ( مانند انرژی اتمی، انرژی بادی، انرژی آبی ) تولید می کند.
• خطوط انتقال انرژی الکتریکی برای رساندن انرژی تولید شده به مناطق مورد نیاز
• ترانسفورمر، که سطح ولتاژ را تا سطح مورد نیاز برای توزیع نهایی انرژی پایین می آورد.
در صنعت انرژی الکتریکی، تورین برقی واژه ای است که به یک شبکهٔ برقی که سه کار مجزای زیر را انجام می دهد گفته می شود:
• تولید انرژی الکتریکی - نیروگاه های تولید معمولاً در نزدیکی منابع آب، و دور از مناطق پر جمعیت قرار دارند.
• انتقال انرژی الکتریکی - انتقال انرژی الکتریکی تحت ولتاژهای بالا مناسب تر است، اما برق تولید شده توسط مولدها در ولتاژهایی کمتر از مقدار مناسب برای انتقال می باشد؛ بنابراین سطح ولتاژ را در یک پست برق در نزدیکی نیروگاه به کمک ترانسفورمرها بالا می برند و سپس آن را به خطوط انتقال برق متصل می کنند.
• توزیع انرژی الکتریکی - در نزدیکی مناطق مصرف کننده سطح ولتاژ را از سطح انتقال به سطح توزیع پایین می آورند و بعد آن را به خطوط توزیع برق متصل می کنند. در نهایت، در مکان نهایی مصرف کننده، با توجه به ولتاژ مورد نیاز، دوباره سطح ولتاژ پایین آورده می شود و به مصرف کننده تحویل می گردد. [ ۱]
↑ عابدی، مهرداد. بررسی سیستم های قدرت. دانشگاه امیرکبیر.
• تورین برقی
• توزیع برق
• سامانه های انتقال انرژی الکتریکی
• مهندسی قدرت
• مقاله های ویکی پدیا همراه شناسه های GND
• مقاله های ویکی پدیا همراه شناسه های NDL
• مقاله های ویکی پدیا همراه شناسه های NKC