شبهات حقوق زنان

[ویکی فقه] در باب حقوق زنان ، متفکران، صاحب نظران و مصلحان، بسیارگفته و نوشته اند.
بحث از این مقوله در غرب، پس از انتشار اعلامیه جهانی حقوق بشر ، به سال ۱۹۴۸ میلادی، از سوی سازمان ملل ، بسیار اوج گرفت و از زوایایی که فهم و درک و دانش و نیاز جامعه و گرفتاری های خود غربیان ایجاب می کرد، مطرح شد.از آن جا که در غرب، وضع زنان ازنظر آزادی ها و برابری ها، بسیار مرارتبار بود، در مورد حقوق زنان، سخن از (آزادی) و (تساوی) فراتر نرفت و به دیگر جنبه های آن، توجه نشد و وقتی که این نهضت، در دیگر سرزمین ها پرتوافکند، به تقلید از غرب ، همین دو مشکل، مشکل زنان این جامعه ها پنداشته شد و همان نسخه را برای زنان دردمند این جامعه ها پیچیدند که بسیار زیان به بار آورد و نتوانست درد زن شرقی را درمان کند و جایگاه واقعی و انسانی او را به او بازشناسد و بازگرداند.
منشأ شبهه ها
پس از انقلاب اسلامی ، در ایران، به حقوق زنان از زاویه های دیگر توجه شد و این نگاه، بسیار ژرف و همه سویه و راهگشا و کمال آفرین بود و با آنچه غرب می گفت و در پی گستراندن آن به دیگر سرزمین ها بود، فرق اساسی داشت.این نگاه ویژه انقلاب اسلامی به حقوق زنان و به آزادی و تساوی آنان، سبب شد شماری از باورمندان به فرهنگ و نهضت غرب، برانگیخته شوند و این حرکت را با آن قالبی که می شناختند سازگار نیابند و بپندارند که حقوق زنان در این حرکت نادیده گرفته می شود.با این که آنچه ایران اسلامی در پی آن بود و طرح و به اجرا گذاشت نادیده انگاری حقوق زنان نبود، بلکه نگاه ویژه و متفاوت با نگاه غرب به حقوق زن بود که البته برای غرب باوران ناشناخته و شگفت انگیز می نمود و برای کسانی که مأموریت داشتند زن شرقی را با لباس زن غرب بیارایند، مانع و سدّی بود بزرگ و جلوی دست اندازی به حقوق زنان و به بند کشیدن آنان را می گرفت.در این گیرودارها و برخوردها و گفت وگوها، پرسش ها و شبهه هایی به میان آمد و در رسانه ها بازتاب یافت که انتظار می رفت از سوی عالمان دین، پاسخ های درخوری داده شود و از جایگاه بلند و مقدسی که اسلام برای زنان در نظر گرفته و کرامت و شرافتی که برای آنان باور دارد، دفاع عالمانه و دقیق بشود که این انتظار، آن گونه که باید برآورده نشد و روز به روز دامنه شبهه ها گسترده تر شد و شمار بیش تری از ناآشنایان به معارف اسلامی را در کام خود فرو برد.اکنون، همان پرسش ها و شبهه های کهنه و گاه جدید یا در جامه و شکل جدید، مطرح می شود که اهل نظر و عالمان دین و آشنایان به مبانی دین، بایدفرصت را غنیمت بشمارند و از این فضایی که به برکت انقلاب اسلامی ایجاد شده و بسیاری از حقیقت جویان، آماده اند، تا سخن اسلام را در برابر شبهه ها، پرسش ها، بشنوند، کمال استفاده را بکنند و به گونه عالمانه و سنجیده و به دور از شعار و ادبِ دین و اخلاق، سخن ناب اسلام را برای جویندگان حقیقت، بازگویند.ما بر این باوریم که این حرکت ایجاد شده به دفاع از (حقوق زن) به هر انگیزه و هدف، اگر در مسیر درستی هدایت شود و عالمان دین، دیدگاه های عالمانه خود را ابراز دارند و از سرچشمه، آب زلال برگیرند و به تشنگان حقیقت بچشانند، پیروزی و توفیق دیگری است برای اسلام و مسلمانان و شکستی برای کسانی که بر این پندارند، با شبهه آفرینی و سروصدا در پیرامون این مقوله، می توانند به هدف های شوم خود، که همانا بد جلوه دادن چهره تابناک انقلاب اسلامی و جدا کردن گروه عظیمی از زنان از بدنه انقلاب است، برسند و از این جریان، به سود خود بهره برند.
استقبال از پرسش ها و شبهه ها
اگر کسی اندک آشنایی با اسلام داشته باشد، اعتراف می کند که هیچ آیینی، همانند اسلام، انسان ها را به تفکر و اندیشیدن و فهم درست، فرا نخوانده است.قرآن کریم ، در آیات بسیاری، مسلمانان را به تفکر در آفاق و انفس و اندیشیدن در احکام فرا خوانده و از همگان می خواهد به ژرف کاوی در پدیده ها بپردازند و آگاهی و فهم و درک و دانش خویش را بالا برند. و بر این اساس، پرسش که لازمه جدایی ناپذیر اندیشیدن است، در این مکتب، ارزش می یابد و با پرسش گران با احترام و با منطق برخود می شود.در بخش مهمی از احادیث، به بیان علل احکام و شرایع پرداخته شده که این ها همه، در پاسخ به پرسش افراد بوده است.
← نمونه های تاریخی
...