شِبه اشتقاق
(اشتقاق به معنای جداشدن) در اصطلاح بدیع، آوردن کلماتی در سخن که برخی حروف آن ها مشابه باشد، اما این کلمات مشتق نباشند. مانند «کمین» و «کمان» و «زهره» و «زهر» در این دو بیت: تیر و تیغت تازه دارد دین تازی را همی/چون کمین دارد کمانت بر گمان بدگمان/زهره در تن زهر گردد بی گره گردد زره/زهره گوید زه امیرا چون به زه کردی کمان (زینبی)
(اشتقاق به معنای جداشدن) در اصطلاح بدیع، آوردن کلماتی در سخن که برخی حروف آن ها مشابه باشد، اما این کلمات مشتق نباشند. مانند «کمین» و «کمان» و «زهره» و «زهر» در این دو بیت: تیر و تیغت تازه دارد دین تازی را همی/چون کمین دارد کمانت بر گمان بدگمان/زهره در تن زهر گردد بی گره گردد زره/زهره گوید زه امیرا چون به زه کردی کمان (زینبی)
wikijoo: شبه_اشتقاق