شبغازه

لغت نامه دهخدا

شبغازه. [ ش َ زَ / زِ ] ( اِ مرکب ) شبغاره. شبغاز. شبغا. شبغار. ( برهان ). شبگاه بود که گوسفند در او دارند. ( لغت فرس اسدی ) ( فرهنگ نظام ) :
فربه کردی تو کون ایا بدسازه
چون دنبه ٔگوسفند در شبغازه.
عماره ( از لغت فرس ).
رجوع به شبغازه شود.

فرهنگ فارسی

محوطه ای که جهت خوابیدن گاو و گوسفند و جز آن ها اختصاص دهند .

پیشنهاد کاربران

بپرس