شبغاز

لغت نامه دهخدا

شبغاز. [ ش َ ] ( اِ مرکب ) محوطه ای باشد که شبها گاوان و گوسفندان و دیگر جانوران اهلی در آن به سر برند. ( از برهان ). شبگاه. شبغار. شبغا.

فرهنگ فارسی

محوطه ای که جهت خوابیدن گاو و گوسفند و جز آن ها اختصاص دهند .

فرهنگ معین

(شَ ) (اِمر. ) = شبغازه : جای خواب گوسفندان .

پیشنهاد کاربران

بپرس