شَبِستری، شیخ محمود (شبستر ۶۸۷ـ۷۲۰ ق)
عارف و شاعر نامی ایرانی. علوم رسمی را به کمال تحصیل کرد و در معرفت به شیخ بهاءالدین یعقوب تبریزی پیوست و تربیت از دست او گرفت. از شیخ امین الدین بلیانی هم در مقام استاد خود نام برده است. گویا سفری نیز به کرمان داشته و در آن جا تأهّل اختیار کرده بود. به مصر و شام و حجاز هم سفر کرده است. آثار چندی از او به جا مانده که مثنوی گلشن راز با دو تحریر مقدماتی و نهایی نام بردارترین آن هاست. این منظومه بارها شرح شده است. سعادت نامه؛ رسالۀ حق الیقین؛ مرآت المحققین و شاهنامه از دیگر آثار اوست. شیخ عبدالله شبستری زاده، دانشمندی که در قرن ۱۰ق در سمرقند می زیست و معطرعلی شاه کرمانی و سلسلۀ خواجگان آن شهر را از اخلاف او دانسته اند.
عارف و شاعر نامی ایرانی. علوم رسمی را به کمال تحصیل کرد و در معرفت به شیخ بهاءالدین یعقوب تبریزی پیوست و تربیت از دست او گرفت. از شیخ امین الدین بلیانی هم در مقام استاد خود نام برده است. گویا سفری نیز به کرمان داشته و در آن جا تأهّل اختیار کرده بود. به مصر و شام و حجاز هم سفر کرده است. آثار چندی از او به جا مانده که مثنوی گلشن راز با دو تحریر مقدماتی و نهایی نام بردارترین آن هاست. این منظومه بارها شرح شده است. سعادت نامه؛ رسالۀ حق الیقین؛ مرآت المحققین و شاهنامه از دیگر آثار اوست. شیخ عبدالله شبستری زاده، دانشمندی که در قرن ۱۰ق در سمرقند می زیست و معطرعلی شاه کرمانی و سلسلۀ خواجگان آن شهر را از اخلاف او دانسته اند.
wikijoo: شبستری،_شیخ_محمود_(شبستر_۶۸۷ـ۷۲۰_ق)