[ویکی نور] جمال الدین ابومحمد عبدالله بن محمد بن عامر شبراوی (1092 - 1172ق) از فقها و اصولیون مذهب شافعی و مورخ، محدث و ادیب و شاعر بود.
شبراوی در جامع الازهر تدریس می کرد و مدتی ریاست آن را عهده دار بود. او به درجه ای رسید که موقعیتی نزد حکومت یافت و به همین دلیل در دوره او اهل علم نیز به موقعیت والایی دست یافتند.
برخی استادان او عبارتند از: محمد بن عبد الله خرشی مالکی، خلیل بن إبراهیم لقانی، محمد بن عبد الباقی زرقانی، عبد الله بن سالم بصری و أحمد بن غنیم نفراوی.
برخی شاگردان او: احمد بن محمد بن عبد الوهاب سمنودی محلی، احمد بن یونس خلیفی، عبد الوهاب شبراوی، و محمد بن علی صبّان.
وی از دوستداران ائمه و اهل بیت پیامبر است و در مقدمه کتاب الاتحاف می گوید: از کودکی به خاندان پیامبر عشق و محبت داشتم و علاقه داشتم اخبار آنان را بشنوم. با آنکه وی در مذهب فقهی پیرو شافعی است اما مذهب کلامی او روشن نیست، زیرا در کتاب الاتحاف، هنگام شرح حال دوازده امام، حضرت علی(ع) و امام حسن مجتبی (ع) را جزو امامان نشمرده و پس از بیان زندگی آن دو می نویسد: اولین نفر از ائمه، حسین بن علی(ع)، دومین نفر از ائمه زید بن حسن بن علی، سومی حسن بن حسن بن علی و چهارمی علی زین العابدین است. سپس بقیه ائمه را طبق نظر شیعه بیان کرده و درباره امام دوازدهم می گوید: شیعه معتقد است که او مهدی است ولی چنین نیست. گویا شبراوی قصد شمارش و شرح حال دوازده امام شیعه را داشته ولی در بیان آنها به اشتباه افتاده است چون کسی به امامت حسن بن زید و حسن مثنی در کنار ائمه شیعه و با ترتیبی که وی بیان می کند معتقد نیست و زیدیه هم اینگونه شمارش نمی کنند.
شبراوی در قاهره از دنیا رفت.
شبراوی در جامع الازهر تدریس می کرد و مدتی ریاست آن را عهده دار بود. او به درجه ای رسید که موقعیتی نزد حکومت یافت و به همین دلیل در دوره او اهل علم نیز به موقعیت والایی دست یافتند.
برخی استادان او عبارتند از: محمد بن عبد الله خرشی مالکی، خلیل بن إبراهیم لقانی، محمد بن عبد الباقی زرقانی، عبد الله بن سالم بصری و أحمد بن غنیم نفراوی.
برخی شاگردان او: احمد بن محمد بن عبد الوهاب سمنودی محلی، احمد بن یونس خلیفی، عبد الوهاب شبراوی، و محمد بن علی صبّان.
وی از دوستداران ائمه و اهل بیت پیامبر است و در مقدمه کتاب الاتحاف می گوید: از کودکی به خاندان پیامبر عشق و محبت داشتم و علاقه داشتم اخبار آنان را بشنوم. با آنکه وی در مذهب فقهی پیرو شافعی است اما مذهب کلامی او روشن نیست، زیرا در کتاب الاتحاف، هنگام شرح حال دوازده امام، حضرت علی(ع) و امام حسن مجتبی (ع) را جزو امامان نشمرده و پس از بیان زندگی آن دو می نویسد: اولین نفر از ائمه، حسین بن علی(ع)، دومین نفر از ائمه زید بن حسن بن علی، سومی حسن بن حسن بن علی و چهارمی علی زین العابدین است. سپس بقیه ائمه را طبق نظر شیعه بیان کرده و درباره امام دوازدهم می گوید: شیعه معتقد است که او مهدی است ولی چنین نیست. گویا شبراوی قصد شمارش و شرح حال دوازده امام شیعه را داشته ولی در بیان آنها به اشتباه افتاده است چون کسی به امامت حسن بن زید و حسن مثنی در کنار ائمه شیعه و با ترتیبی که وی بیان می کند معتقد نیست و زیدیه هم اینگونه شمارش نمی کنند.
شبراوی در قاهره از دنیا رفت.
wikinoor: شبراوی،_عبدالله_بن_محمد