شبر سید عبدالله

دانشنامه آزاد فارسی

شُبَّر، سید عبدالله (نجف ۱۱۸۸ـ کاظمین ۱۲۴۲ق)
(ملقب به مجلسی ثانی) مفسّر، فقیه و محدث امامیه. در نوجوانی نزد پدر و نیز سید محسن اعرجی تلمذ کرد و از شیخ جعفر کاشف الغطاء و میرزای قمی و صاحب ریاض و دیگر اکابر وقت اجازه داشته و بیش از ۷۰ عنوان اثر از او برجای مانده است. از آن جمله اند: صفوةالتفاسیر (تفسیر کبیر)؛ الجواهرالثمین فی تفسیر الکتاب المبین (تفسیر و سیط)؛ تفسیر الوجیز (تفسیر شبّر ۱۳۱۴ ش)، خلاصۀ تفسیر الجوهرالثمین؛ الحق الیقین فی معرفةاصول الدین (صیدا، ۱۳۵۵ ق)؛ جلاءالعیون ( ۱۳۷۴ ق)؛ و مصابیح الانوار فی شرح مشکلات الأخبار (جلد اول: بغداد ۱۳۷۰ ق، جلد دوم: نجف ۱۳۷۱ ق)؛ جامع المعارف و الاحکام؛ جامع المقال فی معرفة الرواة و الرجال.

پیشنهاد کاربران

بپرس