شبده

لغت نامه دهخدا

شبده. [ ش َ دَ / دِ] ( اِخ ) دهی از دهستان آتش بیک بخش سراسکند شهرستان تبریز. دارای 97 تن سکنه. آب آن از چشمه و محصول آن غلات و حبوبات است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4 ).

دانشنامه عمومی

پیشنهاد کاربران

بپرس