شباهنگام کآهوی ختن کرد
ز ناف مشک خود خور را رسن کرد.
نظامی.
شباهنگام کز صحرای اندوه رسیدی آفتابش بر سر کوه.
نظامی.
شباهنگام کاین عنقای فرتوت شکم پر کرد از این یکدانه یاقوت.
نظامی.
شباهنگام
لغت نامه دهخدا
شباهنگام کآهوی ختن کرد
ز ناف مشک خود خور را رسن کرد.
رسیدی آفتابش بر سر کوه.
شکم پر کرد از این یکدانه یاقوت.
فرهنگ فارسی
فرهنگ عمید
پیشنهاد کاربران
مسا = شباهنگام
شبان هنگام . [ ش َ هََ / هَِ ] ( اِ مرکب ، ق مرکب ) هنگام شب . شب هنگام . عشیات . ( مقدمه ٔ التفهیم ص قسط ) .
وقت شب
هوالعلیم
شباهنگام:
زمانِ شب ، شامگاه
شباهنگام:
زمانِ شب ، شامگاه