شبانکاره ای، محمّدعلی (شبانکاره ۶۹۷ق)
شاعر و مورخ ایرانی. از مداحان خواجه غیاث الدین پسر رشید الدین فضل الله، وزیر ابوسعید بهادرخان مغول بود. اثر او مجمع الانساب فی التواریخ (۱۳۶۳ ش) است که یک بار آن را از ۷۳۳ تا ۷۳۶ ق نوشت و چون کتاب را در اختیار غیاث الدین نهاده بود و در غارت رَبع رشیدی از میان رفت، دوباره آن را نوشت (۷۴۳ ق). مطالب پیش از عهد مغولِ مجمع الانساب، خلاصه ای از کتاب های تاریخ پیشین است و بقیۀ آن، یعنی مطالب دوره های مغول و ایلخانان ایران، خاصه عهد ابوسعید و اطلاعاتی دربارۀ ملوک فارس، شبانکاره و هرمز از اوست. مجمع الانساب تنها کتابی است که در آن پندنامۀ سبکتین آمده است. نثر او فصیح و روان و به شیوۀ نویسندگان قرون ۵ و ۶ ق، اشعارش نیز با صلابت و محکم است.
شاعر و مورخ ایرانی. از مداحان خواجه غیاث الدین پسر رشید الدین فضل الله، وزیر ابوسعید بهادرخان مغول بود. اثر او مجمع الانساب فی التواریخ (۱۳۶۳ ش) است که یک بار آن را از ۷۳۳ تا ۷۳۶ ق نوشت و چون کتاب را در اختیار غیاث الدین نهاده بود و در غارت رَبع رشیدی از میان رفت، دوباره آن را نوشت (۷۴۳ ق). مطالب پیش از عهد مغولِ مجمع الانساب، خلاصه ای از کتاب های تاریخ پیشین است و بقیۀ آن، یعنی مطالب دوره های مغول و ایلخانان ایران، خاصه عهد ابوسعید و اطلاعاتی دربارۀ ملوک فارس، شبانکاره و هرمز از اوست. مجمع الانساب تنها کتابی است که در آن پندنامۀ سبکتین آمده است. نثر او فصیح و روان و به شیوۀ نویسندگان قرون ۵ و ۶ ق، اشعارش نیز با صلابت و محکم است.
wikijoo: شبانکاره_ای،_محمدعلی_(شبانکاره_۶۹۷ق)