شباعه

لغت نامه دهخدا

( شباعة ) شباعة. [ ش ُ ع َ ] ( ع اِ ) باقیمانده بعد سیری. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). باقیمانده از طعام و شراب پس از سیری. ( ناظم الاطباء ).

شباعة.[ ش َ ع َ ] ( ع مص ) بسیار و وافر گردیدن عقل. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ).

شباعة. [ ش ُ ع َ ] ( اِخ ) نام چاه زمزم. ( مهذب الاسماء ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). نام چاه زمزم در عهد جاهلیت ، بدان جهت که آب آن سیر میسازد خورنده را. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس