شباریم

لغت نامه دهخدا

شباریم. [ ] ( اِخ ) ( به معنی خراب ) نام محلی در نزدیکی «عای » که اسرائیلیان بقهر در آنجا برگشته اند. ( صحیفه یوشع: 7:5 ) ( قاموس کتاب مقدس ).

شباریم. [ ] ( اِخ ) صاحب قاموس کتاب مقدس می نویسد: محتمل است که به معنی قله ها و شکافها باشد و محلش معلوم نیست.

پیشنهاد کاربران

بپرس