شباروزی. [ ش َ ] ( ص نسبی ، ق مرکب ) شبانه روزی. شبانروزی. بمجاز، همیشه. دائماً. پیوسته : رنود و اوباش بسیار بر خود جمعکرد بقصد خلیفه و شباروزی ملازم می بودند. ( رشیدی ).
