شباره

لغت نامه دهخدا

شباره. [ ش َ رَ / رِ ] ( اِ مرکب ) خفاش و شب پره. ( ناظم الاطباء ). || ( ص مرکب ) زنی که شبها هرزه گردی می کند. ( ناظم الاطباء ). شب باره. رجوع به شب باره شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس