شبادان

لغت نامه دهخدا

شبادان. [ ش َ ] ( اِ مرکب ) شبستان. آنجا که شب آرام گیرند. ( فرهنگ فارسی معین ). || زیرزمین عمیق خانه که در تابستان برای خنکی از آن استفاده کنند. ( فرهنگ فارسی معین ). زیرزمین. در تداول مردم خوزستان ، سرداب عمیق.

فرهنگ معین

(شَ ) [ قس . شبستان ] (اِمر. ) ۱ - آن جا که شب آرام گیرند. ۲ - زیرزمین عمیق خانه که در تابستان برای خنکی از آن استفاده کنند.

پیشنهاد کاربران

بپرس