شباح

لغت نامه دهخدا

شباح. [ ش َب ْ با ] ( اِخ ) وادیی است به اجاء. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

قحط پرهیز کوشش در هر کاری

پیشنهاد کاربران

بپرس