شبات

لغت نامه دهخدا

شبات. [ ش َ ] ( اِ ) صورتی از شباط، ماه آخر زمستان از سال رومی. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به شباط شود.

شباة. [ ش َ ] ( ع اِ ) عقرب تازه متولدشده یا عقربی است زرد. ( اقرب الموارد ). کژدم زردرنگ. ( منتهی الارب ). || نیش کژدم. ( منتهی الارب ) ( از ذیل اقرب الموارد ). || تیزی هر چیزی. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ): شباةالرمح ؛ سرنیزه. ( دهار ). || هر دو جانب سر کفش. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). ج ، شَبا و شَبَوات. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || ( ص ) مرد سفیه و احمق. ( از اقرب الموارد ). || اسب نرم عنان. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). || اسب که بر پای ایستد. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

صورتی از شباط ماه آخر زمستان از سال رومی .

پیشنهاد کاربران

کلیسای ادونتیست های روز هفتم تنها جمع مسیحیان ایماندار به عیسی مسیح هستند که کاملاً مطابق کتاب مقدس زیست می کنند و آنها روز شبات، یا همان سبت را که خداوند امر فرموده است بعنوان یاد بود آفرینش و نشانی برای
...
[مشاهده متن کامل]
شناساند و تشخیص دادن فرزندان خداوند در میان تمام مردمان بت پرست، نگاه داشتن روز هفتم همان شنبه میباشد. که این روز را کلیسای روم، کنستانتین کبیر امپراتوری روم، در سال های 325_326بعد از میلاد با اعلام اینکه مسیحی شده است و به عیسی مسیح ایمان آورده است، این روز را به یکشنبه تغییر دادو یکشنبه در واقع روز عبادت و پرستشِ بت پرستان بود و الان نیز هست. خواسته و ناخواسته، آگاهانه ویا نا آگاهانه. . .

شبّات به چمِ شنبه است که روز آسایش یهودیان میباشد. دراین روز آنها کار نمیکنند و کار کردن در این روز "حرام" است. در روسی "سو بو تا" و در اروپا "سبّت" خوانده میشود.

بپرس