شب فرخ

لغت نامه دهخدا

شب فرخ. [ ش َ ب ِ ف َرْ رُ ] ( ترکیب وصفی ) فرخ شب. فرخنده شب. || ( اِ مرکب ) نام نوایی است از موسیقی و نام لحن چهاردهم باشد از سی لحن باربد. ( برهان ). نام یکی از سی لحن باربد، مطرب و شاعر خسروپرویز است. ( فرهنگ نظام ).

فرهنگ فارسی

یکی از الحان باربد . در برهان قاطع نام لحن چهاردهم از سی لحن باربدی محسوب شده ولی در فهرستی که نظامی در خسرو و شیرین آورده لحن شانزدهم از سی و یک لحن باربدی است : [ چو دستان در شب فرخ کشیدی ازان فرخنده تر شب کس ندیدی ] .
فرخ شب فرخنده شب

پیشنهاد کاربران

بپرس