شب رفتن. [ ش َ رَ ت َ ] ( مص مرکب ) در شب راه پیمایی کردن. در تاریکی رفتار نمودن. به هنگام شب راهی شدن. || شب به پایان رسیدن : شب رفت و حدیث ما به پایان نرسیدشب را چه گنه قصه ما بود دراز.محزون تبریزی.
