شب دیگ

لغت نامه دهخدا

شب دیگ. [ ش َ ] ( اِ مرکب ) نوعی از طعام که گوشت و شلغم را در دیگ نهند و شبانه در زیر آتش گذارند و فردای آن تناول کنند. ( از ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

نوعی از طعام که گوشت و شلغم را در دیگ نهند و شبانه در زیر آتش گدازند و فردای آن تناول کنند .

پیشنهاد کاربران

بپرس