شب خیزی

لغت نامه دهخدا

شب خیزی. [ ش َ ] ( حامص مرکب ) عمل شبخیز.برخاستن در شب جهت عبادت و جز آن. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

عمل شبخیز برخاستن در شب در جهت عبادت و جز آن .

فرهنگ عمید

برخاستن در شب برای عبادت.

پیشنهاد کاربران

شب خیز : کسی است که نصف شب یا ثلث مانده شب برای عبادت بیدار می شود
شب زنده دار : کسی است که شب تا اول صبح برای عبادت بیدار می ماند

بپرس