هر خسی قیمت نداند ناله شب خیز را
خسروی بایدکه داند قدر این شبدیز را.
صائب.
لغت نامه دهخدا
هر خسی قیمت نداند ناله شب خیز را
خسروی بایدکه داند قدر این شبدیز را.
فرهنگ فارسی
( صفت ) ۱ - کسی که شب از خواب برخیزد و بیدار بماند . ۲ - آن که شب هنگام برای عبادت از خواب برخیزد .
فرهنگ عمید
۲. [قدیمی] ویژگی آن که شب برای عبادت از خواب برخیزد، شب زنده دار.
پیشنهاد کاربران
ببخشید کسی اطلاع داره که شب خیز به صورت پیوسته ( شبخیز ) آیا درسته یا غلط املایی محسوب میشه؟
شبخیز: صفت فاعلی به معنای کسی که شب هنگام و یا هنگام پگاه از خواب برخیزد و بکار بپردازد. ( به نقل از دکتر خطیب رهبر / مرزبان نامه ص ۲۴۶ )
شب خیز یعنی کسی که برای نماز شب بیدار می شود و تا اذان صبح عبادت میکند
قائم اللیل. [ ءِ مُل ْ ل َ ] ( ع ص مرکب ) شب خیز. شب زنده دار: قائم اللیل و صائم النهار.
ان که در شب برای عبادت از خواب بیدار می شود
عبادت کننده در شب
عبادت کننده
شب زنده دار. . . . عبادت خنده شب
آنکه در شب برای عبادت بیدار میشود
کسی که شب برای عبادت بیدار می ماند
کسی که شب هنگام از خواب برمی خیزد و تا اذان صبح بیدار می ماند.
شی زنده دار
شب زنده دار
کسی که از خواب بیدار میشود و تا صبح بیدار می ماند.
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ١٤)