شاکودو ( 赤銅 ) یک بورچاق ژاپنی متشکل از طلا و مس ( معمولاً 4 - 10٪ طلا، 96 - 90٪ مس ) است که یکی از فلزات رنگی آهن است که میتواند برای ایجاد پتینه به رنگ سیاه یا گاهی نیلی ( شبیه لاک ) استفاده شود. Shakudō پتینه نشده از نظر ظاهری شبیه برنز است . رنگ تیره آن توسط فرآیند پتینه مصنوعی که شامل جوشاندن در یک محلول است، از جمله rokushō، تولید می شود .
واژه های نام shaku - dō به معنای "قرمز" و "مس" هستند اما ترکیب آنها به ماده ای اشاره می کند که با رنگ مسی - برنزی تیره شروع می شود و سپس به سیاه یا تقریباً سیاه تغییر می کند.
کلمه "shakudō" ابتدا در سوابق مربوط به دوره "نارا" ژاپن ( 710 - 784 پس از میلاد ) ظاهر شده بود، اما واضح نیست که به چه چیزی اشاره می کند ( این می تواند شکلی از مس یا شکلی از آنچه اکنون به عنوان مواد شناخته میشود باشد ) . قطعات واقعی شناخته شده از قرن 12 به بعد وجود دارند. Shakudō از نظر تاریخی برای ساخت یا تزئین شمشیر ژاپنی ( "nihonto" ) مانند تسوبا ، منوکی و کوزوکا، و همچنین سایر زیور آلات کوچک، گیره های درهای کشویی و جعبه های کوچک استفاده می شد.
شاکودو در اواسط قرن نوزدهم به غرب وارد شد.
موادی مانند شاکودو از نظر تاریخی تصور می شد که مختص چینی ها و ژاپنی ها و شاید دیگر مناطق آسیایی است، اما مطالعات اخیر شباهت های نزدیکی به برخی از آلیاژهای تزئینی مورد استفاده در مصر ، یونان و روم باستان نشان داده اند. [ ۱]
خاستگاه شاکودو به دوره ای برمی گردد که ژاپن هنوز تکنیک ها ساخت و مواد را از کشورهای کره و چین وارد می کرد، اما گزارش های مربوط به تولید همگی بسیاری بعدتر نوشته شده اند و اطلاعات کمی در مورد تکامل آنها وجود دارد. در دوره میجی، فرآیند تولید اولیه شامل حرارت دادن مس، افزودن طلای مرغوب و مقداری افزودن شیروم، محصول جانبی تولید مس حاوی آهن، آرسنیک و سایر عناصر بود. در دوره ادو، به نظر می رسد که ممکن است در این فرآیند به جای مس از نیگوروم استفاده شده باشد. نیگوروم خود ترکیبی از پیش ساخته شده از مس و شیروم است. [ ۳] سپس آلیاژ به دست آمده قبل از شکل دهی، در قالب های شمش در آب گرم قرار داده می شود و در دمای حدود 650 درجه سانتی گراد دوباره پخته میشود. در شکل سرد، با استفاده از فرآیند ( niiro ) ، سطح فلز تکمیل می شود. فرآیند مدرن تمایل دارد که شیروم را حذف کند، در صورت نیاز مستقیماً با مس و طلا و سایر مواد افزودنی کار می کند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفواژه های نام shaku - dō به معنای "قرمز" و "مس" هستند اما ترکیب آنها به ماده ای اشاره می کند که با رنگ مسی - برنزی تیره شروع می شود و سپس به سیاه یا تقریباً سیاه تغییر می کند.
کلمه "shakudō" ابتدا در سوابق مربوط به دوره "نارا" ژاپن ( 710 - 784 پس از میلاد ) ظاهر شده بود، اما واضح نیست که به چه چیزی اشاره می کند ( این می تواند شکلی از مس یا شکلی از آنچه اکنون به عنوان مواد شناخته میشود باشد ) . قطعات واقعی شناخته شده از قرن 12 به بعد وجود دارند. Shakudō از نظر تاریخی برای ساخت یا تزئین شمشیر ژاپنی ( "nihonto" ) مانند تسوبا ، منوکی و کوزوکا، و همچنین سایر زیور آلات کوچک، گیره های درهای کشویی و جعبه های کوچک استفاده می شد.
شاکودو در اواسط قرن نوزدهم به غرب وارد شد.
موادی مانند شاکودو از نظر تاریخی تصور می شد که مختص چینی ها و ژاپنی ها و شاید دیگر مناطق آسیایی است، اما مطالعات اخیر شباهت های نزدیکی به برخی از آلیاژهای تزئینی مورد استفاده در مصر ، یونان و روم باستان نشان داده اند. [ ۱]
خاستگاه شاکودو به دوره ای برمی گردد که ژاپن هنوز تکنیک ها ساخت و مواد را از کشورهای کره و چین وارد می کرد، اما گزارش های مربوط به تولید همگی بسیاری بعدتر نوشته شده اند و اطلاعات کمی در مورد تکامل آنها وجود دارد. در دوره میجی، فرآیند تولید اولیه شامل حرارت دادن مس، افزودن طلای مرغوب و مقداری افزودن شیروم، محصول جانبی تولید مس حاوی آهن، آرسنیک و سایر عناصر بود. در دوره ادو، به نظر می رسد که ممکن است در این فرآیند به جای مس از نیگوروم استفاده شده باشد. نیگوروم خود ترکیبی از پیش ساخته شده از مس و شیروم است. [ ۳] سپس آلیاژ به دست آمده قبل از شکل دهی، در قالب های شمش در آب گرم قرار داده می شود و در دمای حدود 650 درجه سانتی گراد دوباره پخته میشود. در شکل سرد، با استفاده از فرآیند ( niiro ) ، سطح فلز تکمیل می شود. فرآیند مدرن تمایل دارد که شیروم را حذف کند، در صورت نیاز مستقیماً با مس و طلا و سایر مواد افزودنی کار می کند.
wiki: شاکودو