شاکریسم ( انگلیسی: Shakers ) یک فرقه هزاره گرا استعادیه مسیحی است که ۱۷۴۷ در انگلستان پایه گذاری و سپس در دهه ۱۷۸۰ در ایالات متحده سازماندهی شد. آنها در ابتدا به دلیل رفتار هیجان انگیزشان در مراسم عبادت به عنوان «کوئیکرها» شناخته می شدند. زنان با حمایت از آرمان های مساوات خواهی، نقش های رهبری معنوی را در کنار مردان به عهده گرفتند، از جمله رهبران مؤسس مانند جین واردلی، آن لی و لوسی رایت. شاکرها از انگلستان مهاجرت کردند و درمستعمرات سیزده گانه آمریکا، با اسکان اولیه درمستعمره واترویلت، نیویورک ( کنونی ) ، در سال ۱۷۷۴، ساکن شدند. سبک زندگی آنها آرمان شهری، صلح جویی، مسیحیت کاریزماتیک، و برابری جنسیتی بود، که در دهه ۱۷۸۰ در جامعه خود نهادینه کردند. آنها همچنین به دلیل زندگی ساده، معماری، نوآوری های تکنولوژیکی، موسیقی و مبلمان خود شناخته شده اند.
شاکرها مجرد بودند. تولیدمثل پس از پیوستن آنها به جامعه ممنوع شد ( به جز زنانی که در بدو ورود حامله بودند ) . کودکان از طریق قرارداد، فرزندخواندگی یا تبدیل به جوامع خود اضافه می شدند. گاهی یک بچه زاده شده به طور ناشناس در آستانه خانه شاکر رها می شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفشاکرها مجرد بودند. تولیدمثل پس از پیوستن آنها به جامعه ممنوع شد ( به جز زنانی که در بدو ورود حامله بودند ) . کودکان از طریق قرارداد، فرزندخواندگی یا تبدیل به جوامع خود اضافه می شدند. گاهی یک بچه زاده شده به طور ناشناس در آستانه خانه شاکر رها می شد.
wiki: شاکریسم