شاکتیپات

دانشنامه عمومی

شاکتیپات ( انگلیسی: Shaktipat ) ، در آیین هندو باور این است که بهاکتی «باکتی» ( Bhakti ) یا عشق الهی را از طریق شاکتیپات می توان به دست آورد.
به عقیده باورمندان آیین هندو شاکتیپات در اثر دیدار، تماس، مانترا ( mantra ) ، یا صرفاً با ارادهٔ مرشد منتقل می شود، این مورد اخیرش را از مسافت های دور هم اعمال می کنند.
مرشد به وسیلهٔ تماس دست هایش، یا با نظری که می افکند، یا با سخنی که می گوید، و کلمه یا کلامی را که مانتراها نامیده می شوند، یا با یکی از اسماء مقدس پروردگار، یا فقط با فکر، انجام می دهد. وقتی که نیروی الهی به این ترتیب منتقل شد، او ( She ) به طریقی که نیروی خفته کندالینی را در مرید بیدار کند به کار می افتد. به هر حال، به بیانی ساده، آتش کندالینی را روشن می کند، و در سراسر سیستم عصبی شعله ور می نماید، که در نهایت به بازگشایی درگاه سوشومنا ( Shushumna ) می انجامد، و به سوی مغز سر ( cerebrum ) ( ساهاسرارSahasrar ) بالا می رود که از طریق مراکز ششگانهٔ معبر فقراتی در امتداد مراکز عصبی مغز استخوان ( medula oblanga ) عبور می نماید.
شاکتیپات دیکشا را هم می نامند. که معنای تحت اللفظی ودها «نفوذ کردن از میان» می باشد، زیرا گورو استا د یا پیر، کندالینی را بیدار می کند، و او را وامی دارد تا از میان شش چاکرا نفوذ کند. با لمس، نظر و فکر شاکتی از جسمش به جسم دیگر از راه واسطه ای مایع نجومی پایدار دایمی سفر می کند، در حالی که در مورد سخن، کلمات گفته شده واسطه انتقال شاکتی هستند، و با این کلمات مانتراهای شاکتی سامپوتیتها ( Shaktisamputitha ) گفته می شود، یعنی مانتراهایی که با شاکتی اشباع شده اند.
قاعدتاً همهٔ اشخاص توان دریافت این شاکتی را ندارند حتی اگر گورو هم بخواهد، اما قدرت دریافتی شخص به تدریج توسعه پیدا می کند، بی آنکه به جنسیت، سن، طبقهٔ اجتماعی، اعتقاد، یا ملیت ارتباطی داشته باشد.
با کردارهای پارسایانه، افکار خالص، عشق به خدا، و عبادات عاجزانهٔ گرم برای معبود یکتا، و خدماتی که عاری از خودخواهی باشد قدرت دریافتی شاکتیپات زیاد می شود. زنان خانه دار هم می توانند از شاکتیپات، که هیچ مرزی نمی شناسد بهره مند شوند. [ ۱] [ ۲]
عکس شاکتیپات
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس