شاپوری، عباس (تهران ۱۳۰۲ـ۱۳۸۴ش)
شاپوری، عباس
نوازندۀ ویولن و نواساز ایرانی. موسیقی را از ابوالحسن صبا و حسین یاحقی آموخت و از آغاز دهۀ ۱۳۲۰ش به رادیو تهران راه یافت. چندین سال سرپرست ارکستر شمارۀ ۴ رادیو، نواساز و تک نواز برنامه های متعدد بود و بسیاری از آهنگ هایی که ساخت، شهرت خوانندگانش را در پی داشت؛ از آن جمله اند: فرح دخت طاقانی، که بعدها با او ازدواج کرد و به پوران شاپوری معروف شد. عباس شاپوری در نواسازی، خواست و سلیقۀ تودۀ مردم را درمی یافت و جزو نواسازانی بود که در دهۀ ۱۳۳۰ مایه های عَرَبی را در ملودی های ایرانی، وارد کردند. آثار او در سال های ۱۳۳۰ روی صفحه گرامافون ضبط شده است. از آن جمله است: نیلوفر، تک درخت، باکلام نواب صفا. عباس شاپوری در ویولن سازی نیز دارای تجربه و تخصص بود که تعدادی از ویولن های ساخته او هنوز موجود است.
شاپوری، عباس
نوازندۀ ویولن و نواساز ایرانی. موسیقی را از ابوالحسن صبا و حسین یاحقی آموخت و از آغاز دهۀ ۱۳۲۰ش به رادیو تهران راه یافت. چندین سال سرپرست ارکستر شمارۀ ۴ رادیو، نواساز و تک نواز برنامه های متعدد بود و بسیاری از آهنگ هایی که ساخت، شهرت خوانندگانش را در پی داشت؛ از آن جمله اند: فرح دخت طاقانی، که بعدها با او ازدواج کرد و به پوران شاپوری معروف شد. عباس شاپوری در نواسازی، خواست و سلیقۀ تودۀ مردم را درمی یافت و جزو نواسازانی بود که در دهۀ ۱۳۳۰ مایه های عَرَبی را در ملودی های ایرانی، وارد کردند. آثار او در سال های ۱۳۳۰ روی صفحه گرامافون ضبط شده است. از آن جمله است: نیلوفر، تک درخت، باکلام نواب صفا. عباس شاپوری در ویولن سازی نیز دارای تجربه و تخصص بود که تعدادی از ویولن های ساخته او هنوز موجود است.
wikijoo: شاپوری،_عباس_(تهران_۱۳۰۲ـ۱۳۸۴ش)