شاپور بن سهل

دانشنامه آزاد فارسی

شاپورِ بن سَهْل ( ـ۲۵۵ق)
پزشک و دانشمند ایرانی (قرن ۳ ق). در بیمارستان گندی شاپور به معالجه بیماران اشتغال داشت نزد متوکل خلیفه عباسی مقام و منزلتی بزرگ داشت و به خلفای بعد از او خدمت کرد. از آثار اوست: کتاب الاقرا باذین الکبیر کتابی مشتمل بر ۲۲ باب در زمینۀ داروشناسی که احتمالاً اولین کتابی است که درباره داروسازی در جهان نوشته شده است و چون کتاب عظیمی بوده و امکان استفاده از آن برای همگان وجود نداشته، کتاب کوچک تری در همین زمینه نوشت و آن را الاقرا باذین الصغیر نامید. قوی الاطعمة و مضارها و منافعها؛ الرد علی حنین فی کتابه فی الفرق بین الغذا و الدواء المسهل (ردی بر آرای حنین درباره کتاب وی به نام فرق بین غذا و داروی مسهل)؛ القول فی النوم و الیقظة؛ ابدال الادویة.

پیشنهاد کاربران

بپرس