شأزه
لغت نامه دهخدا
شازه. [ زَ / زِ ] ( اِ ) مصحف شاره. در صحاح الفرس در لغت شاره گوید و بروایتی شازه. و این تصحیف است چون درقصیده ناصرخسرو و نیز در شعر منجیک در قافیه آمده است. رجوع به شاره شود.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید