شاه کوه

/SAhkuh/

لغت نامه دهخدا

شاه کوه.( اِ مرکب ) کوه بزرگ. بزرگترین و مرتفعترین کوهها.
- امثال :
پشتش بشاه کوه است ؛ پشتیبانی قوی داشتن. ( یادداشت مؤلف ).

شاه کوه. ( اِخ ) نام یکی از کوههای غرب ایران در کرمانشاهان که در سرحد ایران و عراق قرار گرفته است.( جغرافیای غرب ایران ص 95 و 27 ). || کوهی است در جنوب غربی ولایت اسپاهان. ( یادداشت مؤلف ).

شاه کوه. ( اِخ ) نام دو ده از دیههای واقعدر جنوب استرآباد که به شاه کوه بالا و پائین معروفند. ( رابینو ترجمه فارسی ص 169 بخش انگلیسی ص 137 ).

شاه کوه. ( اِخ ) دهی از دهستان تمین بخش میرجاوه شهرستان زاهدان. دارای 150 تن سکنه. آب آن از رودخانه. محصول آن غلات و ذرت است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8 ).

شاه کوه. ( اِخ ) دهی از دهستان برزاوند شهرستان اردستان. دارای 45 تن سکنه است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10 ).

فرهنگ فارسی

آخرین و شرقی ترین بخش کوههای البرز است و در فاصله بین جلگه استراباد ( گرگان ) و شاهرود واقع شده و شامل دو قسمت است : شاه کوه علیا و شاه کوه سفلی و قلل آن از همیشه از برف پوشیده است.راههای تاریخی ایران و توران از همین کوهها میگذشتند و مهمترین گردنه های آن عبارتست از علی آباد ( ۲٠٠۷ متر ) و جیلن بیلن ( ۲۲۸۱ متر ) و قرلق ( ۲۶۲٠ متر ) .
کوه بزرگ بزرگترین و مرتفع ترین کوهها .

گویش مازنی

/shaah kooh/ کوهی در ارتفاعات جنوبی گرگان به ارتفاع ۳۸ ۶ متر

دانشنامه آزاد فارسی

شاه، کوه
واقع در استان کرمان، شهرستان بافت، با بلندی ۴,۳۵۱ متر. در ۲۷ کیلومتری شمال شرقی بافت قرار دارد. دومین قلّۀ بلند کوهستان لاله زار و سرچشمۀ رودخانه های رابر و بزنجان است.

پیشنهاد کاربران

بپرس