شاهک زکی

لغت نامه دهخدا

شاهک زکی. [ هََزَ ] ( اِخ ) ( خواجه... ) نام یکی از خاندان «زکی » در بیهق بوده است که اصل ایشان [ زکی ] از، زکی ابوالطیب طاهربن ابراهیم بن علی بوده است بکفایت و کیفیات و شهامت دست خواجگان بیهق را از پشت بسته بود و خواجه شاهک زکی از اعقاب وی است. ( از تاریخ بیهق ص 127 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس