شاهویی
لغت نامه دهخدا
شاهویی. ( اِخ ) نام جد ابوبکر محمدبن احمدبن علی بن شاهویه. قاضی شاهویی فارسی است که از جمحی و ساجی روایت شنید و در سال 361 هَ. ق. در نیشابور درگذشت. ( لباب الانساب ج 2 ص 9 ).
شاهویی. ( اِخ ) نام محمدبن ابراهیم شاهویه سمرقندی است که از عبدالرحمن دارمی و علی بن حرب موصلی روایت کرده است. در سال 297 هَ. ق. درگذشته است. ( لباب الانساب ج 2 ص 9 ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید