لغت نامه دهخدا
شاه نای. ( اِ مرکب ) نای ممتاز در نوع خود. || شهنا. شه نای. نای ترکی است که آن را سورنای گویند و آن سازی است معروف که به سرنا اشتهار دارد. ( برهان قاطع ). سازی است که نام دیگرش سرناست و مخفف آن شه نای است. ( فرهنگ نظام ). نام سازی است که به سرنااشتهار دارد و آن را شنهای و سرنای و سورنای نیز خوانند. ( فرهنگ جهانگیری ). شیپور و نایی که سپاهیان می نوازند. ( ناظم الاطباء ). 