شاهنامه هاتفی

شاهنامۀ هاتفی
(یا: اسماعیل نامه) منظومۀ حماسی ـ تاریخی به فارسی، در شرح فتوحات اسماعیل صفوی اول پس از ۹۵۰ ق، تألیف عبدالله هاتفی جامی. در ۹۱۷ ق که شاه اسماعیل پس از فتح خراسان به سوی عراق می رفت، در حوالی خرجرد جام برای زیارت مزار شاه قاسم انوار توقف و با هاتفی دیدار کرد و به او فرمان داد که فتوحات او را به نظم آورد. هاتفی حدود ۱۰۰۰ بیت سرود، امّا نتوانست آن را تمام کند. کهن ترین نسخۀ خطی این شاهنامۀ ناتمام در ۹۵۰ ق کتابت شده است.